seher

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɛˈħɛɾ/

Navdêr

Tewandina seher
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	seher	seher
Îzafe	sehera	seherên
Çemandî	seherê	seheran
Nîşandera çemandî	wê seherê	wan seheran
Bangkirin	seherê	seherino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	seherek	seherin
Îzafe	sehereke	seherine
Çemandî	seherekê	seherinan

seher m

1. (nadir, tenê helbestên klasîk) sihar, spêde, berbang, sibe (destpêka rojê)

Ji wêjeya klasîk

• Wê husnê ev îcab-i da
  Min dî seher zulfên di mest
  Hatin sema ihram-i best — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Etîmolojî

Ji erebî سحر (seḥer), hevreha îbrî שחר (şexer), ugarîtî 𐎌𐎈𐎗 (šḥr), aramî שחרא (şexra), akadî 𒀉𒄘𒍣𒂵 (šērum).

Tirkî

Navdêr

seher

1. seher