sefîn

Kurdî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
sefîn negerguhêz
- sinifîn, bûn sef-sef, li gor sefan rêz bûn, rêz girtin, hatin sefandin
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Tewîn[biguhêre]
Lêker:
- -sef-
Têkildar[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | sefîn | sefîn |
Îzafe | sefîna | sefînên |
Çemandî | sefînê | sefînan |
Nîşandera çemandî | wê sefînê | wan sefînan |
Bangkirin | sefînê | sefînino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | sefînek | sefînin |
Îzafe | sefîneke | sefînine |
Çemandî | sefînekê | sefîninan |
sefîn mê
- Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Dil me ji rengê bilbilan şubhetê dax-i lale kir
Pîrê muxan ji şîşeyê da me sefînekê meyê
Şukrê Xwidê ko qulzemek min ji xwe ra qubale kir— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)