seb

Kurdî

Navdêr

seb mê

1. çîmento, asvalt, zift, qîr
2. sement^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Êdî nişan nabin xwiya
  Têkil kirin lazim seba
  Min dî seba dayê seher— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bide ber

• sef
• sep

Têkildar

• gêç
• libx

Jê

• (Lêker) seb kirin

• (Navdêr) sebkirin

• (Rengdêr) sebkirî
• sebandin
• sebandî
• sebî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: den dolayı, güdü → tr, neden → tr, saik → tr, sebep → tr, ^?gıybet → tr

Hoker

seb

1. (ji ber, ji bo) Binere: seba

Mecarî

Navdêr

seb

1. birîn, birîndarî

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên birîn hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}