seîd
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
seîd
- bextiyar, bextewer, dilşad, kamiran, şa, şad, dilşa, kamiran, şadîman, şadan, bisiûd, bişens, mesûd, dilxweş, kêfxweş,
kesa/ê ku bextê wî xweş e û ji rewşa xwe razî- Dayima menzilgeha sûra te bit birca Şeref
Tali'ê ferxunde û bextê se'îd yarê te bî
Seb'eyê seyyare û neh çerxê sergerdan bi vê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
- Dayima menzilgeha sûra te bit birca Şeref
Herwiha[biguhêre]
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?], têkildarî siûd, seadet û mesûd[Divê were berfirehtirkirin] .