sûcdar

Kurdî

Rengdêr

sûcdar

1. Kesa/ê ku tawanek yan hin tawan kirine, kesa/ê ku bûye sedemê peydabûna tawanekê yan hin tawanan

   Hevmane: tawanbar, gunehbar, tometbar

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سووجدار‎

Herwiha

• sucdar
• swîcdar

Jê

• (Lêker) sûcdar kirin
• (Lêker) sûcdar bûn

• (Navdêr) sûcdarkirin
• (Navdêr) sûcdarbûn
• (Navdêr) sûcdarî
• sûcdarîtî
• sûcdartî

Etîmolojî

Ji sûc + -dar.

Werger

• Afrîkansî: skuldig → af
• Danmarkî: skyldig → da
• Almanî: schuldig → de, Gesetzloser → de m, Missetäter → de m, Schuldiger → de m, Verbrecher → de m, ^?Gesetzesbrecher → de m
• Esperantoyî: kulpa → eo
• Farisî: گناه‎ → fa, گناهکار‎ → fa, مجرم‎ → fa, مرتکب‎ → fa, تاوانبار‎ → fa
• Erebî: مذنب‎ → ar, مجرم‎ → ar, خاطئ‎ → ar, مخطئ‎ → ar, آثم‎ → ar, جاني‎ → ar, متهم‎ → ar
• Ferî: sekur → fo
• Fînî: syyllinen → fi
• Fransî: coupable → fr
• Frîsî: skuldich → fy
• Holendî: schuldig → nl
• Mecarî: bűnös → hu
• Îbranî: אָשֵׁם‎ → he
• Inglîzî: guilty → en, culpable → en, reprobate → en, ^?faulty → en, ^?imputative → en, ^?incriminatory → en
• Îtalî: colpevole → it
• Katalanî: culpable → ca
• Malezî: bersalah → ms
• Norwecî: skyldig → no
• Papyamentoyî: kulpabel → pap
• Portugalî: culpado → pt, culpável → pt
• Spanî: culpable → es
• Swêdî: skyldig → sv
• Tirkî: suçlu → tr, mücrim → tr