sîdar

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: sî·dar

Rengdêr

sîdar

1. Sîha darê ango cihê ku tav lê nade û şûna darê ser wî dikeve.

Jê

• sîdar kirin (lêker)
• sîdarkirin (navdêr)
• sîdartî
• sîdarî
• sîdarîtî

Etîmolojî

Ji sî +‎ -dar.

Werger

• Farisî: سایه دار, سایه درخت, سی ساله
• Îngilîzî: umbrageous → en, shaded → en
• Swêdî: skuggig → sv
• Tirkî: gölgeli → tr, gölgelik → tr, saye → tr, gölge veren