rikêb

Kurdî

Navdêr

rikêbek

rikêb mê

1. zengû,
   asinê ku mirov piyê xwe dike tê de dema ku li ser pişta hespî ye

Herwiha

• rikêf (2)
• rikêv (2)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ڕکێب

Ji

hevreha farisî ركاب (rikab), herdu ji erebî ركاب (rikab) ji ركب (r-k-b-: siwar bûn), hevreha akadî rekabu (siwar bûn), hevreha erebî مركبة (merkebe: erebeya dûv hespan) ji me- + r-k-b-, hevreha aramî ܡܪܟܒܬܐ (merkevta), îbrî מרכבה (merkaba), akadî nerkebtu. Ji eynî rehî: terkîb. Bo guherîna A bi Ê (rikab > rikêb) bidin ber kitab > kitêb. Hevwateya rikêbê anku zengû ji tirkî üzengi ye.

Werger

• Elmanî: Steigbügel ^→ de nêr
• Erebî: ركاب (rikab), ^?الركاب ^→ ar
• Farisî: ركاب اسب ^→ fa, رکاب ^→ fa
• Fînî: jalustin ^→ fi
• Frensî: étrier ^→ fr nêr
• Holendî: stijgbeugel ^→ nl nêr
• Mecarî: kengyel ^→ hu
• Inglîzî: stirrup ^→ en, ^?calcar ^→ en
• Îtalî: staffa ^→ it mê
• Xirwatî: stremen ^→ hr
• Rusî: стремя (strémja)
• Spanî: estribo ^→ es nêr
• Swêdî: stigbygel ^→ sv
• teteriya krîmî: telbev
• Tirkî: üzengi ^→ tr, özengi ^→ tr