rihban

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /rɪhˈbɑːn/
• Kîtekirin: rih‧ban

Navdêr

rihban cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. rahîb, qeşe, metran, rêber û zanayên dînî
   (bi taybetî yên fileyan)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• ruhban

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• rihbaniyet
• rihbanî
• rihbanîtî
• rihbantî