reben

Kurdî

Navdêr

reben nêr

1. keşîş, qeşe, abidên fileyan

Werger

• Elmanî: arm ^→ de
• Erebî: ^?الرابط ^→ ar, ^?الراهــــب ^→ ar, ^?الربیط ^→ ar, ^?النهامي ^→ ar, ^?مظلوم ^→ ar
• Inglîzî: indigent ^→ en, needy ^→ en, ^?unsuspecting ^→ en, ^?hermit ^→ en, ^?pauper ^→ en, ^?preacher ^→ en, ^?solitaire ^→ en, ^?vestal ^→ en, ^?anchoress ^→ en, ^?anchoret ^→ en, ^?ascesis ^→ en, ^?celibate ^→ en, ^?cenobite ^→ en, ^?friar ^→ en, ^?monk ^→ en
• Farisî: بيچاره ^→ fa, مظلوم ^→ fa, فقير ^→ fa, بدبخت ^→ fa, بی فايده ^→ fa
• Tirkî: fukara ^→ tr, gariban ^→ tr, garip ^→ tr, kuş beyinli ^→ tr, kutsuz ^→ tr, miskin ^→ tr, perişan ^→ tr, zavallı ^→ tr, zebun ^→ tr, biçare ^→ tr, ^?tutsak ^→ tr

Rengdêr

reben

1. belengaz, hejar, feqîr, perîşan, jar, goyîn, nedar, belingaz, xweliser

Etîmolojî

‎"Reben" bi maneya "keşîş, qeşe, abidên fileh" (inglîzî: monk) ji aramî "reben" tê ku maneya "mezinê me" dide (bide ber erebî: "rebbena" = xwedayê me, rebbê me) û hevreha "reb" (xweda) û "rebbî" (serekên dînî yên cihûyan) e. Forma wê ya mê jî "rebene" ye. "Reben" bi maneya "perîşan, belengaz, şerpeze, jar, hejar" jî divê ji wê be ji ber ku "abidên fileh" wek yên misilman jî (derwêş, sofî, feqî) wek kesên feqîr û jar tên hesibandin. Bo hin peyvên din jî yên deynkirî ku ji wateya xwe ya bingehîn dûr ketine, binere: bedew, cindî (bi maneya keşxe)

Jê

• rebenane
• rebene
• rebenî
• rebenîtî
• rebentî