qurmiçî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

qurmiçî

  1. têkçûyî, hatî qurmiçandin, lewaz[1]
    Mirovê qurmiçî
    Rûçikê qurmiçî
    Sêva qurmiçî
    • Axîna evîna qurmiçî, mirazên şikestî, pêl bi pêl, dil û ruh vedigirin. — (Mehmed UzunBîra QederêNefel2002, r. 206)
    • Kardûk xwe da ber sobê, dest û piyên xwe yên qefilî germ kir. Sirê bedena wî biribû, her derên wî qefilî û di ser hev de qurmiçî bûn. — (Mihemed ŞarmanPirça WindaAvesta2016, Çapa Duyem, r. 36, ISBN 978-605-5585-41-9)
    • Destên qermiçî bedena qefilî hembêz dikin — (Evîn Çîçek: Awaz Serpêhatîyan II, Weşanên Pêrî, 2004, r.235)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Çavkanî[biguhêre]