qomik
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qomik | qomik |
| Îzafe | qomika | qomikên |
| Çemandî | qomikê | qomikan |
| Nîşandera çemandî | wê qomikê | wan qomikan |
| Bangkirin | qomikê | qomikino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qomikek | qomikin |
| Îzafe | qomikeke | qomikine |
| Çemandî | qomikekê | qomikinan |
qomik mê
- (anatomî) çok[1], serçok
- Qîza Tîtal û Rixan Kewê delaliya gundê Hêliksan bû. Bejn bilind, navkêlk zirav, dev û pozên piçûk, lêvên şekirî, revaçûneke melûl û mehzûn, gulîyên dirêj û hûr hûr vegirtî, ken û giliyên zorokî, bi qalçe û qomikên gilover ve, te digot ew milyaket e. — (Kurdistan, Bobelîsk, Îhsan Aksoy, hj. 72, 11.05.1989, r. 9)
- Livoka juni ra hin hêlan qomik jî tê gotin. Li ser livoka jûni hestîyê qomikê (serçok) heye. — (Doç. Dr. Huseyin Bektaş, Anatomiya Bedena Mirovan, Weşanên Deng, 2004, r. 19, ISBN 975-7011-32-0)
Werger[biguhêre]
Çavkanî[biguhêre]
- ↑ D. İzoli, Ferheng, Weşanên Deng, 1992, r. 345