qol

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qoːl/
• Jihevqetandin: qol

Navdêr 1

qol mê

1. kêş, kole, erebane, erebok,
   hin cûn erebok in ku li pey dewaran tên kişandin

Ji wêjeyê

• Qol û parxêl cida ne li nik me. Parxêlê havînan girê didin, didin dû gayan daku ga ji cihên dûr giya bînin nav gundî. Lê qol li ser berfê ye... — (Mehmet Gür, ji Hekaryan, di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 5/2012)

Werger

• Tirkî:^?azman → tr, ^?birlik → tr, ^?bölme → tr, ^?gücük → tr, ^?güdük → tr, ^?kanat → tr, ^?kesik → tr, ^?kızak → tr, ^?kol → tr, ^?koltuk → tr, ^?kon gövde → tr, ^?kütük → tr, ^?tomruk → tr, ^?yan → tr
• Erebî: ^?خاسف‎ → ar, ^?خسیف‎ → ar
• Inglîzî: ^?slot → en, ^?upper arm → en
• Farisî: ^?دم بریده‎ → fa, ^?دم کوتاه‎ → fa

Navdêr 2

qol zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. alî, hêl, teref, rex:
   duqolî, sêqolî
2. mil:
   qolber

Etîmolojî

Ji tirkî kol (mil) yan ji zimanekê din tirkîkî, bide ber azerî qol.

Navdêr 3

qol mê

1. îmza, îmze, wajo

Bikaranîn

• Di nav kurdên Sovyeta Berê de

Etîmolojî

Ji azerî [Peyv?] qol (îmza) ji erebî قول‎ (qewl: qewl, ehd, soz). Bide ber kol.

Soranî

Rengdêr

qol

1. kûr, ji derdorên xwe pirr nizmtir

   bîrek qol,
   ava qol

Navdêr

qol

1. alî, hêl, teref

   duqolî, sêqolî

Têkildar

• qul
• quz

Bide ber

• qoz

Jê

• daqol
• qolahî
• qolatî
• qolayî
• qolî
• qolîtî
• qoltî

Azerî

Navdêr

qol

1. mil
2. qewl, soz
3. îmza