qol

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA: /qoːl/
• Jihevqetandin: qol

Navdêr 1

qol mê

1. kêş, kole, erebane, erebok,
   hin cûn erebok in ku li pey dewaran tên kişandin

Ji wêjeyê

• Qol û parxêl cida ne li nik me. Parxêlê havînan girê didin, didin dû gayan daku ga ji cihên dûr giya bînin nav gundî. Lê qol li ser berfê ye... — (Mehmet Gür, ji Hekaryan, di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 5/2012)

Werger

• Tirkî:^?azman ^→ tr, ^?birlik ^→ tr, ^?bölme ^→ tr, ^?gücük ^→ tr, ^?güdük ^→ tr, ^?kanat ^→ tr, ^?kesik ^→ tr, ^?kızak ^→ tr, ^?kol ^→ tr, ^?koltuk ^→ tr, ^?kon gövde ^→ tr, ^?kütük ^→ tr, ^?tomruk ^→ tr, ^?yan ^→ tr
• Erebî: ^?خاسف ^→ ar, ^?خسیف ^→ ar
• Inglîzî: ^?slot ^→ en, ^?upper arm ^→ en
• Farisî: ^?دم بريده ^→ fa, ^?دم کوتاه ^→ fa

Navdêr 2

qol zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. alî, hêl, teref, rex:
   duqolî, sêqolî
2. mil:
   qolber

Etîmolojî

ji tirkî kol (mil) yan ji zimanekê din tirkîkî, bide ber azerî qol.

Navdêr 3

qol mê

1. îmza, îmze, wajo

Bikaranîn

• Di nav kurdên Sovyeta Berê de

Etîmolojî

ji azerî qol (îmza) ji erebî قول (qewl: qewl, ehd, soz). Bide ber kol.

Soranî

Rengdêr

qol

1. kûr, ji derdorên xwe pirr nizmtir
   • bîrek qol,
     ava qol

Navdêr

qol

1. alî, hêl, teref
   • duqolî, sêqolî

Têkildar

• qul
• quz

Bide ber

• qoz

Jê

• daqol
• qolahî
• qolatî
• qolayî
• qolî
• qolîtî
• qoltî

Azerî

Navdêr

qol

1. mil
2. qewl, soz
3. îmza