qird
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | qird | qird |
Îzafe | qirda | qirdên |
Çemandî | qirdê | qirdan |
Nîşandera çemandî | wê qirdê | wan qirdan |
Bangkirin | qirdê | qirdino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | qirdek | qirdin |
Îzafe | qirdeke | qirdine |
Çemandî | qirdekê | qirdinan |
qird mê
- talih, şens, şans, Ew hêza tê bawerkirin ku heye û li ser jiyana mirovan bi başî û yan nebaşî kartêker e
- Qey ev jî qird û siûda rebenê mine. Min ne go şev û ne go roj û hertim dixebitîm û hevalê min Arjen jî herroj li gel keçikek herî xweşik li kêfê bû. Di ezmûnê de ez derketim hemberî mamosteyê dilreq û derbasnebûm û ji Arjen lêhat û derket hemberî mamosteyê herî dilnerm û ji ezmûnê derbas bû.
- meymûn
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Bi wateya "meymûn" ji erebî قِرْد (qird).
Werger[biguhêre]
meymûn — binêre meymûn