qincilîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

qincilîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. qurifandin, tewîn, melisîn, qurifîn, xwe girê kirin, xwe quraftin ser hev
    • Min û Gulsinê kinc û minc wê da avîtin, bû qîrîna me, me hevdu hemêz kir, ser hev da qincilîn û xwe da ber kuncê malê. — (Sîsê, Mîroyê Esed, Neşîreta Haypêthrat, Yêrêvanê, 1961.)

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]