qetil

Kurmancî

Navdêr

Tewandina qetil
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qetil	qetil
Îzafe	qetila	qetilên
Çemandî	qetilê	qetilan
Nîşandera çemandî	wê qetilê	wan qetilan
Bangkirin	qetilê	qetilino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qetilek	qetilin
Îzafe	qetileke	qetiline
Çemandî	qetilekê	qetilinan

qetil m

1. kuştin, mirandin, ji jiyanê bêpar kirin
   (bi taybetî kuştinek plankirî)
   • Yengiyên nîsbet ji nûnan
     Radikin ew qetl û xûnan
     Girtiyê zindan im ez — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Herwiha

• qetl

Jê

• (lêker) qetil bûn
• (lêker) qetil kirin
• (navdêr) qetilbûn
• (navdêr) qetilkirin
• (rengdêr) qetilbûyî
• (rengdêr) qetilkirî
• qetilkar
• qetilkarî
• qetilker
• qetilkerî
• qetlîam

Têkildar

• qatil

Etîmolojî

Ji erebî قتل (qetil), hevreha aramî ܩܛܠܐ (qeṭla), îbrî קטל (qetil), ya erebî ji rehê قتل (qetele, “kuştin”), hevreha aramî ܩܛܠ (q-ṭ-l-), îbrî קטל (q-t-l). Ji eynî rehî: qatil.

Werger

• Almanî: Mord → de m, Totschlag → de m, ^?Ermordung → de m
• Farisî: جنایت → fa, کشتن ناروا
• Îngilîzî: murder → en
• Spanî: asesinato → es
• Tirkî: cinayet → tr, ^?katletmek → tr