qerzdar

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: qerz·dar

Navdêr

qerzdar m

1. Deyngir, deyndar, qergir, qerzgir, qerdar.

Ji wêjeya klasîk

• b- Dibêjin Xoce qerdar e (Z.)
  c- Dibêjin Xoce qerzdar e (Zinar)
  45. a- Dibên Xoce yê bêdebr e (X.) — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Jê

• qerzdar bûn (lêker)
• qerzdarbûn (navdêr)
• qerzdarkirin (navdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: verschuldet → de
• Farisî: وامدار → fa, مقروض → fa
• Îngilîzî: beholden → en, borrower → en, indebted → en
• Tirkî: borçlu → tr, medyun → tr, verecekli → tr