qerac
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
qerac
- bejayî, hişkayî, erdê hişk û ziwa
- Bilûra min, binêre û bibihîze!
Roj çû ava,
stêra êvarê bû geş,
kolosên çiyan ên gewr
û hewraniyên wan ên sor û zêrîn
bûne çûn;
û pêlên ava şevê ên reş
ketine deşt û newalan
heta rûyê gir û kepezan.
Di qeraca de
kevir piyê şevgera dixapînin
û bêdengiya şevê de
pêjna lingên mêrxasan tê.. — (Celadet Bedirxan: Bilûra min)
- Bilûra min, binêre û bibihîze!
Bide ber[biguhêre]
Jê[biguhêre]
- (lêker) qerac bûn
- (lêker) qerac kirin
- (navdêr) qeracbûn
- (navdêr) qerackirin
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
