qehr
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | qehr | qehr |
Îzafe | qehra | qehrên |
Çemandî | qehrê | qehran |
Nîşandera çemandî | wê qehrê | wan qehran |
Bangkirin | qehrê | qehrino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | qehrek | qehrin |
Îzafe | qehreke | qehrine |
Çemandî | qehrekê | qehrinan |
qehr mê
- xem, derd, kovan, keser, keder, azar, êş, ezyet, ezab, nexweşî, kul,
qehirîn yan qehirandin- Êdî ji qehra êş kete serê wî. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
- Şah bi qesda kuştina min rim hejandin bêsebeb
Da me çeşmê qehr û xeşmê rim li dil da go edeb
Kuştiyên dîdar û dînê bêxeta her deh sed in — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî قَهْر (qahr, “pê karîn, têkbirin”) ji rehê ق ه ر (q h r).
Werger[biguhêre]
- Almanî: Ärger → de nêr, Hass → de, Nerv → de nêr, Wut → de mê, Zorn → de nêr, ?Böse → de
- Erebî: ?كراهية
- Farisî: قهر → fa, دشمنی → fa, نفرت → fa, ظلم → fa, ?تاب → fa
- Îngilîzî: dander → en, dismalness → en, drown → en, spite → en, ire → en, outrage → en, rage → en, wrath → en, anger → en
- Tirkî: benci → tr, hiddet → tr, kahır → tr