qayil

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
qayil	qayiltir	qayiltirîn

qayil

1. qane, îqna, razî, kesa/ê tiştekê qebûl dike yan pê kêfxweş e, razîbûn li ser tiştek

Herwiha

• qaîl
• qayîl

Bikaranîn

Lêker:

• qayil bûn
• qayil kirin

Navdêr:

• qayilbûn
• qayilkirin

Rengdêr:

• qayilbûyî
• qayilkirî

Etîmolojî

Ji erebî

Jê

• qayilî
• qayilkar
• qayilkarî
• qayilker
• qayilkerî
• qayilîtî
• qayiltî

Werger

• Farisî: راضی ^→ fa, قائل ^→ fa
• Erebî: ^?راضي ^→ ar, ^?مقتنع ^→ ar, ^?مقنع ^→ ar
• Tirkî: kail ^→ tr, razı ^→ tr
• Inglîzî: agree ^→ en, convince ^→ en, persuade ^→ en, reconcile ^→ en, ^?accepter ^→ en, ^?acquiescent ^→ en, ^?compliant ^→ en, ^?consenting ^→ en