qaf

 Binêre herwiha: Qaf

Kurdî

Navdêr

qaf

1. ser, (serî)
2. Navê tîpa ق‎ (Q, q) di alfabeya erebî de.
3. test, banyo, mencel, legen

Ji wêjeya klasîk

• Ger li kaba me nehin metqeb û bizmarê hudûs
  Dil di deryayê qidem qaf e bi sabit qedem î
  Gerçi da'im li serê ferqe me minşarê hudûs— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Etîmolojî

Hevreha Proto-Indo-European *kauput-, *káput ‎(ser), Latîn caput (ser), Sanskrît कपाल (kapāla, kilox), Hindi कपाल (kapāl, kilox)

Bide ber

• kaf

Werger

• Almanî: Haupt → de nêr, Oberseite → de
• Farisî: فرق سر‎ → fa, کله‎ → fa, کله سر‎ → fa
• Inglîzî: nut → en, (4) basin → en
• Tirkî: kafa → tr, ser → tr, kafatası → tr