qîble
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qîble | qîble |
| Îzafe | qîbleya qîbla |
qîbleyên qîblên |
| Çemandî | qîbleyê qîblê |
qîbleyan qîblan |
| Nîşandera çemandî | wê qîbleyê wê qîblê |
wan qîbleyan wan qîblan |
| Bangkirin | qîbleyê qîblê |
qîbleyino qîblino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | qîbleyek qîblek |
qîbleyin qîblin |
| Îzafe | qîbleyeke qîbleke |
qîbleyine qîbline |
| Çemandî | qîbleyekê qîblekê |
qîbleyinan qîblinan |
qîble mê
- aliyê ku mirov lê dinere dema ku nivêjê dike
- Qîbleya misilmanan Mekeh e.
- kompasa, amûra ku mirov pê wî aliyê nivêjkirinê dibîne
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- (mecazî) cihê ku mirov pirr jê hez dike û dixwaze biçiyê
- Kurdistan qîbleya me penaberan e.
Gotîn[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?]