pir-

Kurmancî

Pêşgir

pir-

1. Tişta/ê ku ji yekî zêdetir tiştan dihewîne.

   piralî, pirgoşeyî, pirrengî, pirzimanî

Dijmane

• yek-

Jê

Peyvên kurmancî bi pêşgira pir-

piralî

pirgoşeyî

pirjinî

birmîz

pirrengî

pirzimanî

Etîmolojî

Ji pir.

Werger

• Îngilîzî: multi- → en