pinisîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

pinisîn

  1. Ji bo giyanberan (mirov û ajal) pir bê hal û bê taqet ketin. Ji ber nexweşiyê jar û lawaz ketin
    elokên me nexweş ketine, hemû pinisîne. Ava ber xwe bi zorê vedixwin. Do sê heb ji wan mirin.

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]


Lêker[biguhêre]

pinisîn

  1. Ji ber tirsê sist bûn û paş vekişîn. Ji ber bêmaf û bêheq derketin sist bûn.
    Evdo çavsorî li cîranê xwe dikir û ji erdê wî çend donim dixwar. Digot sînor ne rast bû û min wa rast kir.Bi ser de jî gef li cîranê xwe dixar û herroj bi sedemekê ew aciz dikirin. Piştî Hecî Ûsif ket dewrê û sînor bi endazyar dan pîvandin derket ortê ku Evdo neheqe.Li nav cemeetê li Evdo rabû. Evdo zanîbû ku peyvek dinê bêje ewê hecî Ûsif lêxe. Hima sist bû û li şûna xwe pinisî û got ezê sînor sibê rast bikim.

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]