peyvkî

Kurmancî

Rengdêr

peyvkî

1. bi peyvan, bi gotinan, devkî, bi peyivînê, bi axivînê, ne nivîskî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• peyivkî

Ji wêjeyê

Zimanê Peyvkî ji devê mirov di nava lêvan re bi guherandina hilma ji kezebê tê, derdikeve. Ji nava heyîneyan tenê mirov dikarin zimanê peyvkî bi kar bînin. Mirov ji bo hest, raman, daxwaz û armancên xwe bikaribin ji yekî/ê din re bînin ser ziman, zimanê peyvkî bi kar tînin.

(H. Huseyîn Denîz: Em taybetmendiyên zimanê xwe binasin [da]ku lê xwedî derkevin -II-, Amidakurd.com, 10/2007)

Etîmolojî

Ji peyv +‎ -kî.

Werger

• Fînî: sanallinen → fi, suullinen → fi
• Îngilîzî: verbal → en, oral → en