penaber

Kurdî

Navdêr

penaber

1. mihacir, aware, miltecî,
   kesa/ê ji warê xwe yan welatê xwe reviye û li derek din bi cih bûye

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پەنابەر

Herwiha

• penahend
• penahende
• penahind
• penahinde

Nêzîk

• penaxwaz

Têkildar

• akincî
• koçber
• koçer

Etîmolojî

pena + -ber

Bikaranîn

Lêker:

• penaber bûn
• penaber kirin

Navdêr:

• penaberbûn
• penaberkirin

Rengdêr:

• penaberbûyî
• penaberkirî

Jê

• penaberî
• penaberîtî
• penabertî

Werger

• Almanî: Asylant → de m, Asylbewerber → de m, Aussiedler → de m, Emigrant → de m, Exilant → de m, ^?Flüchtling → de m
• Erebî: لاجئ‎ → ar
• Farisî: پناهنده‎ → fa, پناه بر‎ → fa
• Fînî: pakolainen → fi
• Fransî: réfugié → fr
• Holendî: vluchteling → nl
• Inglîzî: refugee → en, relegation → en, ^?emigre → en, ^?fugitive → en
• Swêdî: flykting → sv
• Tirkî: mülteci → tr, sığınık → tr, sığınmacı → tr, ilticacı → tr, sığıntı → tr