penaber

Kurdî

Navdêr

penaber

1. mihacir, aware, miltecî,
   kesa/ê ji warê xwe yan welatê xwe reviye û li derek din bi cih bûye

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پەنابەر

Herwiha

• penahend
• penahende
• penahind
• penahinde

Nêzîk

• penaxwaz

Têkildar

• akincî
• koçber
• koçer

Etîmolojî

pena + -ber

Bikaranîn

Lêker:

• penaber bûn
• penaber kirin

Navdêr:

• penaberbûn
• penaberkirin

Rengdêr:

• penaberbûyî
• penaberkirî

Jê

• penaberî
• penaberîtî
• penabertî

Werger

• Elmanî: Asylant ^→ de m, Asylbewerber ^→ de m, Aussiedler ^→ de m, Emigrant ^→ de m, Exilant ^→ de m, ^?Flüchtling ^→ de m
• Erebî: لاجئ ^→ ar
• Farisî: پناهنده ^→ fa, پناه بر ^→ fa
• Fînî: pakolainen ^→ fi
• Frensî: réfugié ^→ fr
• Holendî: vluchteling ^→ nl
• Inglîzî: refugee ^→ en, relegation ^→ en, ^?emigre ^→ en, ^?fugitive ^→ en
• Swêdî: flykting ^→ sv
• Tirkî: mülteci ^→ tr, sığınık ^→ tr, sığınmacı ^→ tr, ilticacı ^→ tr, sığıntı ^→ tr