pekîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Lêker 1[biguhêre]

pekîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. Tiştek ku hatiye avêtin ku li derekê yan tiştekî din bikeve û bifire, hilpere an bipengize.
    Polîs li nav bajêr gule bera diz da lê gule pekiya û çû li zarokek bêguneh ket.

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Lêker 2[biguhêre]

pekîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. Ji nişka ve û bi lez ji ciyê xwe derketin
    • Ji nişka ve nola bi şeplê ketibe ji ciyê ku çarmerkî runiştibû pekiya, bi alî dibistanê ve lezand. — (celadet.com, Yezdanê Bedewiyê, Fewzî Bîlge 04/2005)

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

Lêker 3[biguhêre]

pekîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. Ji bo maddeyên wek avê ku bi hewa bikevin û li ser rûyê tiştekî bikevin
    • Ji lezê çend dilopên boyaxê pekiyan ser cilên wî yên çîlboz. — (celadet.com, Yezdanê Bedewiyê, Fewzî Bîlge 04/2005)

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]