pûnijîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

pûnijîn

  1. kûr fikirîn, ramîn, hizirîn, hizir kirin, fikir kirin,
    di serê xwe de ji xwe re gotin
    • Mûsa eleyhîselam piştî ponijîn û endîşeyan çû çîyayê Turê û xwest Xweda bibîne. — (Nubihar.com, 2006)

Herwiha[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

-pûnij-

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji pûnij + -în.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî pûnijîn pûnijîn
Îzafe pûnijîna pûnijînên
Çemandî pûnijînê pûnijînan
Nîşandera çemandî pûnijînê wan pûnijînan
Bangkirin pûnijînê pûnijînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî pûnijînek pûnijînin
Îzafe pûnijîneke pûnijînine
Çemandî pûnijînekê pûnijîninan

pûnijîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]