pûkîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /puːˈkiːn/
• Kîtekirin: pû·kîn

Lêker

pûkîn negerguhêz

1. pûkînîkirin, kirin pûkînî

Tewîn

-pûk-

Etîmolojî

Ji pûk +‎ -în.

Werger

• Tirkî: vızıldanma → tr, vızıldanmak → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pûkîn	pûkîn
Îzafe	pûkîna	pûkînên
Çemandî	pûkînê	pûkînan
Nîşandera çemandî	wê pûkînê	wan pûkînan
Bangkirin	pûkînê	pûkînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pûkînek	pûkînin
Îzafe	pûkîneke	pûkînine
Çemandî	pûkînekê	pûkîninan

pûkîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)