pêwan

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pêwan mê û nêr

  1. Kesa/ê tiştekê/î diparêze.
    Hevmane: nobedar, zêrevan, pasevan, parêzvan, heres, nêrevan, gard, pasdar
    • Şev qar in, bendewar in, roj ker in, lalezar in, lavaj û gazind qels û sar in, sînor qedexe û tengezar in, li xwe mikurhatin e pêwan in, qeder bextreşiyê dinixumîne, navê te jî di bin de dimîne, di gel wê pirsa derengmayî, berê dara helweşiyayî, sirûda vemanê vedixwîne. — (Mihemedê Seyid Husên: Mebesta min e ku çîrok dirêj nebe û xwe di helbestê de reşgirênedim, Rojava.net, 11/2005)
    • Welat nebi perçek yeker
      Kurdê me ger neci li ser
      Pêwan ko ranebin li ber
      Hêji qebûl nakın ebed
      Ev Kurdistan ma bê xwedî
       — (A. BaliAntolojiya helbestvanên Kurd [arşîv], 1992)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]