pêşgîr

 Binêre herwiha: pêşgir

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /peːʃˈɡiːɾ/
• Kîtekirin: pêş·gîr

Navdêr

Tewandina pêşgîr
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêşgîr	pêşgîr
Îzafe	pêşgîra	pêşgîrên
Çemandî	pêşgîrê	pêşgîran
Nîşandera çemandî	wê pêşgîrê	wan pêşgîran
Bangkirin	pêşgîrê	pêşgîrino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pêşgîrek	pêşgîrin
Îzafe	pêşgîreke	pêşgîrine
Çemandî	pêşgîrekê	pêşgîrinan

pêşgîr m

pêşgîr

1. Cilekî ji bo paqijkirinê ye, bi taybetî piştî serşûştinê mirov xwe pê ziwa dikin.

Herwiha

• pêjgîr

Hevmane

• xawlî
• peştemal

Têkildar

• destmal

Jê

• pêşgîrê serşokê
• pêşgîrê pêjgehê
• pêşgîrê kaxez
• pêşgîrê tevnî

Etîmolojî

Ji pêş +‎ -gir ("rehê dema niha ya girtin") yan jî yekser ji farisî پیشگیر (pêš-gīr).

Werger

• Almanî: Handtuch → de
• Erebî: منشفة
• Farisî: حوله‎ → fa
• Îngilîzî: towel → en
• Tirkî: peşkir → tr, havlu → tr