pêçî
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | pêçî | pêçî |
Îzafe | pêçiya | pêçiyên |
Çemandî | pêçiyê | pêçiyan |
Nîşandera çemandî | wê pêçiyê | wan pêçiyan |
Bangkirin | pêçiyê | pêçiyino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | pêçiyek | pêçiyin |
Îzafe | pêçiyeke | pêçiyine |
Çemandî | pêçiyekê | pêçiyinan |
pêçî mê
- (anatomî) Parçeyên zirav yên bi serê her yek ji dest û piyên mirovan ve pênc lib hene.
- Dema weku bi pêçîyên xwe kerînekên guh bixijiqînin direyin ji bo xwe direyin û niha jî ew bû, ne ew dengê ku ew têxista nav hesaban û saw bi ser xista. — (Îrfan Amîda, Şevek Şîzofren, Weşanên Lîs, 2018, r. 6, ISBN 9786058152175)
Herwiha[biguhêre]
Hevmane[biguhêre]
[biguhêre]
- pêçiya beranî, beranek
- pêçiya şehdê
- pêçiya nîvê, nêvdar
- pêçiya gustîlê, babelîç
- pêçiya qeleqîçê, qûlîçk
Etîmolojî[biguhêre]
Maneya bingehîn tilên piyan bû, ji zimanên îranî, hevreha farisî پاچه (paçê: pêyên biçûk, yên heywanan), pehlewî paçek, têkilî pê.
Jê[biguhêre]
Werger[biguhêre]
til — binêre til