otomatîk

Kurmancî

Rengdêr

otomatîk

1. ya / yê ku bi xwe dixebite anku kar dike (bi taybetî makîne), xwebere
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• automatîk
• avtomatîk

Jê

• (Navdêr) otomatîkbûn
• otomatîkî

Etîmolojî

Ji fransî automatique (automate + -ique).

Werger

• Almanî: ^?automatisch → de
• Farisî: خودکار‎ → fa
• Fransî: automatique → fr
• Îngilîzî: ^?automatic → en
• Tirkî: otomatik → tr