netemam

Kurmancî

Rengdêr

netemam

1. ya / yê yek yan hin kêmasî hene, bikêmasî, nekamil, împerfekt

   Mirov netemam e, kêmasiyên wî hene.

2. ne xilasbûyî, ne bidawîhatî

   Karê wî netemam ma.

Herwiha

• netimam

Dijmane

• temam

Jê

• (Navdêr) netemambûn
• (Rengdêr) netemamkirî
• netemamî
• netemamîtî

Etîmolojî

Ji ne- + temam.

Werger

• Almanî: ^?unvollständig → de
• Îngilîzî: imperfect → en, incomplete → en
• Tirkî: natamam → tr, yarım → tr