naïveté

Ji Wîkîferhengê

Îngilîzî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA: /nɑˌiːvˈteɪ/, /nɑˌiːvəˈteɪ/

Navdêr[biguhêre]

naïveté (jimarbar û nejimarbar, forma pirjimar naïvetés)

  1. Nebûn an kêmmayîna zanayî, tecribe, qabiliyeta muhakemekirinê; bêhunerîtî, safîtî.
    Hevmane: naiveness

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Deyn ji fransî naïveté. Herwiha binêre nativity.

Anagram[biguhêre]

Fransî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

naïveté

  1. (bi piranî nejimarbar) Safîtî, nezanî.

Binêre herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji naïf +‎ -eté. Bide ber nativité, cf. herwiha bi latînî nativitas.

Anagram[biguhêre]