nûrîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /nuːˈɾiːn/
• Kîtekirin: nû·rîn

Lêker

nûrîn negerguhêz

1. nûrînî

Tewîn

-nûr-

Etîmolojî

Ji nûr +‎ -în.

Ji wêjeya klasîk

• Pir da me fincana 'eqîq
  Ew badeya nûrîn rehîq
  Minnet bi min wehhab-i da — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Îngilîzî: shrivel → en
• Tirkî: mırıltı → tr, devrim → tr, ^?bükülme → tr, ^?bükülmek → tr, ^?katlanmak → tr, ^?katlanış → tr, ^?katlanma → tr, ^?kıvırış → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nûrîn	nûrîn
Îzafe	nûrîna	nûrînên
Çemandî	nûrînê	nûrînan
Nîşandera çemandî	wê nûrînê	wan nûrînan
Bangkirin	nûrînê	nûrînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nûrînek	nûrînin
Îzafe	nûrîneke	nûrînine
Çemandî	nûrînekê	nûrîninan

nûrîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)