mêzîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

mêzîn

  1. nerîn, temaşe kirin, berê xwe danê, seh kirin, fekirin, hêv kirin, mêze kirin, mêzandin, çav lê gerandin
    Keçik li bapîrê xwe dimêze.

Tewîn[biguhêre]

Lêker:

  • -mêz-

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

mêze - -e + -în

Werger[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mêzîn mêzîn
Îzafe mêzîna mêzînên
Çemandî mêzînê mêzînan
Nîşandera çemandî mêzînê wan mêzînan
Bangkirin mêzînê mêzînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mêzînek mêzînin
Îzafe mêzîneke mêzînine
Çemandî mêzînekê mêzîninan

mêzîn

  1. nerîn, Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
    (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

mêzîn

  1. terazû, hevsengî, yeksengî, balans, denge
    • Li gor rojnameya Times of India, li Hindistanê her ku diçe mêzîna navbera jin û mêran xirab dibe. — (Lotikxane.com, 6/2006)

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]