mononîm
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
mononîm mê
- teknavî, yeknavî,
kesa/ê ku tenê bi navekî tê nasîn yan bi berfirehî tenê navek jê re tê bikaranîn, bo nimûne (pêxember) Îsa, Mihemed, Mûsa, Nûh, Adem yan Hawa yan jî hunermend Gulistan, Birader...
Etîmolojî[biguhêre]
Ji yûnanî [Peyv?], binêrin mono- + -onîm