mononîm

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

mononîm

  1. teknavî, yeknavî,
    kesa/ê ku tenê bi navekî tê nasîn yan bi berfirehî tenê navek jê re tê bikaranîn, bo nimûne (pêxember) Îsa, Mihemed, Mûsa, Nûh, Adem yan Hawa yan jî hunermend Gulistan, Birader...

Etîmolojî[biguhêre]

Ji yûnanî [Peyv?], binêrin mono- + -onîm

Werger[biguhêre]