mirovatî

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. beşeriyet, xelk, alem, hemû mirov
2. reftar û taybetmendiyên mirovan
3. mirovanî, qencî, dilovanî, rehm, xêrxwazî, dilnermî, dilsojî, karên qenc
4. xizmatî, lêzimî, xizmbûn

Herwiha

merivahî merivatî merivayetî merivayî merivî merivîtî merivtî mervahî mervatî mervayî merovahî

merovatî merovayî merovî merovîtî merovtî mirovayetî mirovahî merovayî mirovî mirovîtî mirovtî mirovayetî

Ji

Ji erebî: mirov + -atî

Bikaranîn

Lêker: mirovatî kirin

Navdêr: mirovatîkirin

Rengdêr: mirovatîkirî

Werger

çekî : lidstvo → cs elmanî : f → de, f → de, f → de erebî : إنسانية → ar farisî : انسانيت → fa fînî : ihmiskunta → fi; ihmisyys; inhimillisyys frensî : humanité → fr holendî : mensheid → nl, mensdom → nl, mensengeslacht → nl] inglîzî : humanity → en (all senses), mankind → en, إنسانية → en

îtalî : umanità → it latînî : humanitas → la romanî : umanitate → ro spanî : humanidad → es tirkî : âdemiyet → tr, beşeriyet → tr, insaniyet → tr, insanlık alemi → tr yewnanî : ανθρωπότητα → el