mirik

Kurdî

Navdêr 1

mirik mê

1. bûcirk, esûsek, qicûcan, xilik, gidil, qol, temam nebûye, arsim, bapêş, arig, parsim, çor, zekem, şor, saw, helamet, bahor, persîv, salim, stam, şorik

Etîmolojî

• mir +-ik

Werger

• Tirkî: güdük → tr, nezle → tr

Navdêr 2

mirik mê, r-ya req

1. (buxik) bezmik, gen, gûbir, gûbirk, gûgerîn, gûgilêrk, sosik, xalxalok, zirqetik, zov, kergez, kerxur

Etîmolojî

• mir +-ik

Werger

• Farisî: نوعی حشره‎ → fa