minare

Kurdî

Navdêr

sê minare

minare mê

1. bircên bilind û zirav yên mizgeftan ku miwezin ji ezanê didin

Herwiha

• mînare
• munare

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مناره

Bide ber

• minar

Etîmolojî

Ji erebî منارة‎ (fenerxane, ronahîxane), hevreha aramî ܡܢܪܬܐ (minarta: mûmdank, fener), îbrî מנורה (minora: mûmdank) ji mi- + rehê n-w-r- (ron kirin, geş kirin) ku herwiha serekaniya peyva nûr (ronahî) ye. Ji eynî rehî: Enwer, minewer, Nûrî.

Werger

• Sirboxirwatî: minaret → sh m, munara → sh mê
• Almanî: Minarett → de nêtar
• Erebî: مئذنة‎ → ar, منارة‎ → ar, ^?الطربال‎ → ar, ^?الفنار‎ → ar, ^?مأذنة‎ → ar
• Estonî: minarett → et
• Fînî: minareetti → fi
• Fransî: minaret → fr m
• Holendî: minaret → nl
• Inglîzî: minaret → en
• Sirboxirwatî: minaret → sh m
• Polonî: minaret → pl m
• Sirboxirwatî:

  Kirîlî: минарет mê

  Latînî: minaret → la m

• Spanî: alminar → es m, minarete → es m
• Tirkî: minare → tr

Îtalî

Lêker

minare

1. mîn kirin, elxam kirin

Tirkî

Navdêr

minare

1. minare