micrim

Kurmancî

Rengdêr

micrim

1. tawanbar, gunehkar, tawankar, tometbar, xirabîkar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (mecazî) kesê/a ku bi axiftinê zîrek e, dikare keniya xelkî bîne

   Smêk micrim e.

Herwiha

• micrîm
• micrum
• mucrim
• mucrîm
• mucrum

Etîmolojî

Ji erebî مُجْرِم‎ (mujrim, “tawanbar”).

Jê

• micrimî
• micrîmîtî
• micrîmtî

Werger

tawanbar (1)

• Îngilîzî : criminal → en, a little Hitler → en

kesê/a ku bi axiftinê zîrek e (2)

• Îngilîzî : hilarious → en, he had us all in stitches → en