mevsim

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

mevsim

1. werz, demsal, dansal, wezre, pişksal, mewsîm
2. heyam, wext (dema ku bûyerên atmosfere lê pir çêdibin)

   yağmur mevsimi

   heyama baranê

3. heyam, wext (çaxê ku çandiniya tiştek» tê kirin an jî tiştek tê hilanîn)

   domates mevsimi

   heyama firingiyan

4. heyam, wext (dema çalakiya tiştekî)

   tiyatro mevsimi

   heyama şanogeriyê

5. (mecazî) heyam (beşa emre mirov)

   yaşlılık yaşamın kış mevsimidir

   kalî heyama jiyînê ya zivistanê ye

Etîmolojî

Ji erebî مَوْسِم‎ (mawsim).