mesrûr
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
mesrûr
- dilşa, bikêf
- Ma di baxê îş û nûşê ber bi saz û erxewan,
Kamran û kambexş û dil xweş û mesrûr bêt,
Çendeke Şîrin puser derbendê dîwana te bêt,
Bendê şapûrê te bin ta Xosrow û Şapûr bêt. — (Melayê Cizîrî)
- Ma di baxê îş û nûşê ber bi saz û erxewan,
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî مسرور (mesrûr) ji me- + surûr ji سر (serre, “bişirîn, kenîn, dilşa bûn”).