merkez

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. navend, senter, nav, nîvek,
   beşa li nîveka anku nava derekê yan tiştekê/î, cihê giring
2. cihê lêcivînê
3. bingeh, cihê tiştek lê têt kirin

Ji

ji erebî

Jê

• merkezî

Ji Wêjeya Klasîk

Geh çûne bi ser hedê beqayê
Fi l-cumle ji merkeza turabê
Ew zerre gihane afitabê— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• elmanî : Inneres ^→ de nêr, Mittelpunkt ^→ de nêr, Sitz ^→ de nêr, innerstes ^→ de, ^?Hochburg ^→ de nêr
• farisî : مرکز ^→ fa, نقطه محوری ^→ fa, ^?وسط ^→ fa
• inglîzî : center ^→ en, centre ^→ en

• tirkî : özek ^→ tr, santra ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. gerû, tewere
2. navend , malbend , merkez
   • kurum merkezi navenda saziyê
3. malbend
   • eğitim merkezi navenda perwerdehiyê
4. merkez
   • endüstri merkezi navenda pîşesaziyê
5. nîvek , nîvend , sernîvek , merkez
   • şehir merkezi navenda bajêr
6. polîsgeh , qereqola polîsan
7. rewş , teşe , rê