merkez

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. navend, senter, nav, nîvek,
   beşa li nîveka anku nava derekê yan tiştekê/î, cihê giring
2. cihê lêcivînê
3. bingeh, cihê tiştek lê têt kirin

Ji

Ji erebî.

Jê

• merkezî

Ji wêjeya klasîk

Geh çûne bi ser hedê beqayê
Fi l-cumle ji merkeza turabê
Ew zerre gihane afitabê— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Elmanî: Inneres ^→ de nêr, Mittelpunkt ^→ de nêr, Sitz ^→ de nêr, innerstes ^→ de, ^?Hochburg ^→ de nêr
• Erebî: ^?وسط ^→ ar
• Farisî: مرکز ^→ fa, نقطه محوری ^→ fa, ^?وسط ^→ fa
• Inglîzî: center ^→ en, centre ^→ en
• Tirkî: özek ^→ tr, santra ^→ tr, ^?merkez ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. gerû, tewere
2. navend, malbend, merkez
   • kurum merkezi navenda saziyê
3. malbend
   • eğitim merkezi navenda perwerdehiyê
4. merkez
   • endüstri merkezi navenda pîşesaziyê
5. nîvek, nîvend, sernîvek, merkez
   • şehir merkezi navenda bajêr
6. polîsgeh, qereqola polîsan
7. rewş, teşe, rê