merkez

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. navend, senter, nav, nîvek,
   beşa li nîveka anku nava derekê yan tiştekê/î, cihê giring
2. cihê lêcivînê
3. bingeh, cihê tiştek lê têt kirin

Ji

ji erebî

Jê

• merkezî

Ji Wêjeya Klasîk

Geh çûne bi ser hedê beqayê
Fi l-cumle ji merkeza turabê
Ew zerre gihane afitabê— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

elmanî : Inneres → de nêr, Mittelpunkt → de nêr, Sitz → de nêr, innerstes → de, ?Hochburg → de nêr farisî : مرکز → fa, نقطه محوری → fa, ?وسط → fa inglîzî : center → en, centre → en

tirkî : özek → tr, santra → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. gerû, tewere
2. navend , malbend , merkez
   • kurum merkezi navenda saziyê
3. malbend
   • eğitim merkezi navenda perwerdehiyê
4. merkez
   • endüstri merkezi navenda pîşesaziyê
5. nîvek , nîvend , sernîvek , merkez
   • şehir merkezi navenda bajêr
6. polîsgeh , qereqola polîsan
7. rewş , teşe , rê