meczûb

Kurmancî

Rengdêr

meczûb

1. dîn, dîwane, mest, serserî, xapandî, bêhiş, jihalçûyî

Ji wêjeya klasîk

• Meczûb bûye ew pîremêr
  Şêxê me bû naqos û dêr
  Bû hucceta terkiyyetê — (Feqiyê Teyran, )
• Serokkomar Erdogan: "Hin kes bi israr hewl didin ku me mehkûmê nêrînên dînê yên meczûb ên ku FETO, DEAŞ û Boko Heram temsîl dike bikin." — (Trtnuce.com 3/2018)

Herwiha

• meczûp (di bin tesîra tirkî de)

Etîmolojî

Ji erebî مجذوب‎ (mecżûb) ji me- + cezb, ji eynî rehî cazib

Werger

• îngilîzî: deranged, insane, crazy
• tirkî: meczup, deli, divane, ^?sapık → tr