mazîçin

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mazîçin	mazîçin	mazîçin
Îzafe	mazîçina	mazîçinê	mazîçinên
Çemandî	mazîçinê	mazîçinî	mazîçinan
Nîşandera çemandî	wê mazîçinê	wî mazîçinî	wan mazîçinan
Bangkirin	mazîçinê	mazîçino	mazîçinino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mazîçinek	mazîçinek	mazîçinin
Îzafe	mazîçineke	mazîçinekî	mazîçinine
Çemandî	mazîçinekê	mazîçinekî	mazîçininan

mazîçin mê û nêr

1. Kesê ku li çiyayan li maziyan digere û diçîne

Etîmolojî

Ji mazî + -çin "(çandin)"

Werger

• Farisî: شاخه چین‎ → fa
• Îngilîzî: ^?picker → en