manedar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
manedar	manedartir	manedartirîn herî manedar

manedar

1. watedar, giring, muhim, ferz, binirx, fer, lazim, pêwîst, pêdivî, hewce, gerek, jênegerr

Herwiha

• manadar
• ma'nadar
• me'nadar
• ma'nedar
• me'nadar
• me'nedar
• bimana
• bimane
• bima'na
• bime'na
• bima'ne
• bime'na
• bime'ne

Dijwate

• bêmane

Etîmolojî

mane + -dar

Bikaranîn

Lêker:

• manedar bûn
• manedar kirin

Navdêr:

• manedarbûn
• manedarkirin

Rengdêr:

• manedarbûyî
• manedarkirî

Jê

• manedarî
• manedarîtî
• manedartî

Werger

• Elmanî: bedeutend ^→ de, bedeutungsvoll ^→ de, ^?ausdrucksvoll ^→ de, ^?aussagekräftig ^→ de, ^?bedeutsam ^→ de
• Farisî: بامعنی ^→ fa, معنی‌دار ^→ fa
• Inglîzî: significant ^→ en, ^?meaningfully ^→ en
• Tirkî: manalı ^→ tr, manidar ^→ tr, anlamlı ^→ tr