manedar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
manedar	manedartir	herî manedar manedartirîn

manedar

1. watedar, giring, muhim, ferz, binirx, fer, lazim, pêwîst, pêdivî, hewce, gerek, jêneger

Herwiha

• manadar
• ma'nadar
• me'nadar
• ma'nedar
• me'nadar
• me'nedar
• bimana
• bimane
• bima'na
• bime'na
• bima'ne
• bime'na
• bime'ne

Dijmane

• bêmane

Jê

• (Lêker) manedar bûn
• (Lêker) manedar kirin
• (Navdêr) manedarbûn
• (Navdêr) manedarkirin
• (Rengdêr) manedarbûyî
• (Rengdêr) manedarkirî
• manedarî
• manedarîtî
• manedartî

Etîmolojî

mane + -dar

Werger

• Almanî: bedeutend → de, bedeutungsvoll → de, ^?ausdrucksvoll → de, ^?aussagekräftig → de, ^?bedeutsam → de
• Farisî: بامعنی‎ → fa, معنی‌دار‎ → fa
• Inglîzî: significant → en, ^?meaningfully → en, meaningful → en, meaningful → en
• Tirkî: manalı → tr, manidar → tr, anlamlı → tr