manê
Kurmancî[biguhêre]
Hoker[biguhêre]
manê
- jixwe, nê, nexwe, zaten
- Manê eger te bela xwe ji marî vekiribûya, marî bi te venedida.
- Manê heke pîla jî be wekî xwe namîne û dê hête helandin. — (Sidqî Hirorî, Kurê Zinarê Serbilind, Weşanên Nûdem, Stokholm, 1996)
Bide ber[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
Mane[biguhêre]
manê (cureyê peyvê?)
- Guhartoyeke man (“ji "man"”).
Mane[biguhêre]
manê (cureyê peyvê?)
- Guhartoyeke mane (“ji "mane"”).