mûçkirî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

mûçkirî

  1. ya / yê ku hatiye mûç kirin
    • Mişk, hemû li dora hev civiyabûn. Serê wan qolozkirî, çavên wan vekirî, guhên wan mûçkirî bûn, li benda axaftina Çiçino bûn. — (Mihemed ŞarmanPirça WindaAvesta2016, Çapa Duyem, r. 40, ISBN 978-605-5585-41-9)
  2. ya / yê ku hatiye kutkutandin
    • Dema hin kes bi dengeke bi şik û bi çavên mûçkirî ji min re dibêjin – “tu Kurdistaneke serbixwe dixwazî, lê nîyeta xwe bi gotinên federasyon û otonomîyê vedişêrî”, ez ji dil dixwazim bersîvê wan weha bidim: eger ez, wek kurd, ne layengirê Kurdistana Serbixwe bama, ezê dê ew kes bama ku li Rûsyayê wek `bizin` tê binavkirin. — (Îqbal Durre, Kurd, Rûsya, Amerîka: Kî kê bikar tîne? [arşîv], Rûdaw.net25.09.2016)

Bikaranîn[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji mûç +‎ kirî.

Werger[biguhêre]