mîras

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /miːˈɾɑːs/
• Kîtekirin: mî·ras

Navdêr

Tewandina mîras
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mîras	mîras
Îzafe	mîrasa	mîrasên
Çemandî	mîrasê	mîrasan
Nîşandera çemandî	wê mîrasê	wan mîrasan
Bangkirin	mîrasê	mîrasino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mîrasek	mîrasin
Îzafe	mîraseke	mîrasine
Çemandî	mîrasekê	mîrasinan

mîras m

1. Malê ku ji dêbavên mirî ji zarokên wan re dimîne.

   Hevmane: berma, jêma, mîrat, mîrate, paşma

2. Her tişta/ê ku nifşekî ji yên li dû xwe re hiştiye.

   Hevmane: kelepûr, kevneşopî, tradisyon

Ji wêjeya klasîk

• Ew Xudayê malikê mulkê 'ezîm
  Daye me mîrasa Qur'ana Kerîm
  Dînê me kir kamil û ni'met-temam — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ميراس

Herwiha

• mîrat
• mîrate

Bide ber

• miraz

Têkildar

• wesyet

Etîmolojî

Ji erebî ميراث (mîraŝ), têkilî irs, mûris, tewaris, waris, werase, weraset

Jê

• bêmîras
• bêmîrasî
• mîras birin (lêker)
• mîrasbirin (navdêr)
• mîrasgir
• mîrashêl
• mîrasxwer
• mîrasî

Werger

• Almanî: Erbschaft → de m, Vermächtnis → de n, ^?Vererbung → de m, Erbe → de nt
• Danmarkî: arv → da
• Esperantoyî: heredaĵo → eo
• Fînî: perintö → fi
• Fransî: héritage → fr, leg → fr, patrimoine → fr, succession → fr
• Friyolî: erfdiel → fur
• Frîsî: erfdiel → fy
• Holendî: boedel → nl, erfdeel → nl, erfenis → nl, erfstuk → nl, versterving → nl, versterf → nl
• Îbranî: נַחֲלָה → he
• Îngilîzî: inheritance → en, heritage → en, legacy → en, patrimony → en, succession → en, bequest → en, tradition → en
• Portugalî: herança → pt
• Swêdî: arv → sv
• Tirkî: kalıt → tr, miras → tr